Overtoom 245, 1054 HV, Amsterdam | [email protected] | +31.20.8899001

⟵ Rerug naar het artikel

Ik ben caissière en dit zijn de uitspraken van klanten die ik niet meer kan horen

Volgens een recente enquête van het Sociaal en Cultureel Planbureau ervaart ruim 68% van de supermarktmedewerkers minstens één keer per dag ongepaste of neerbuigende opmerkingen van klanten.

In heel Nederland staan dagelijks duizenden caissières achter hun kassa, glimlachend en efficiënt, maar vaak geconfronteerd met dezelfde eindeloze reeks “grapjes” en clichés. Achter het plexiglas speelt zich een realiteit af die zelden wordt gehoord: kleine zinnetjes die, herhaald tot vervelens toe, het werk zwaar maken. Wat voor de klant luchtig lijkt, is voor de kassamedewerker een repeterende prikkel van vermoeidheid en frustratie.

De kassa als klankbord voor alles wat misgaat

Supermarkten zoals Albert Heijn, Jumbo en Lidl verwerken dagelijks miljoenen transacties. Toch komt veel klantonvrede terecht bij één persoon: de caissière. Problemen met prijzen, bonusaanbiedingen of technische storingen worden vaak rechtstreeks bij haar neergelegd — zij is immers het gezicht van het bedrijf, ook al heeft ze geen zeggenschap over beleid of automatisering.

Een medewerker van een groot filiaal in Utrecht zegt dat ze gemiddeld vier keer per uur aangesproken wordt op iets waar ze niets aan kan doen. De betaalterminals, zelfscanzones, kortingssystemen: allemaal ontworpen om snelheid te creëren, maar ze zorgen ook voor meer directe confrontaties met klanten. Wie betaalt voelt zich gerechtigd om zijn mening te ventileren — en de kassa is daarvoor het podium geworden.

De eeuwige grapjes: wanneer routine verandert in irritatie

Er zijn zinnen die elke caissière kent. Ze klinken onschuldig, zelfs vriendelijk bedoeld. Maar na honderden herhalingen verliezen ze hun luchtigheid:

  • “Als het niet scant, is het zeker gratis?”
  • “Je mag het geld houden hoor.” (bij een afronding op 1 cent)
  • “Oeh, werk je hier al lang?” (gevolgd door een knipoog)
  • “Moet jij ook alles scannen vandaag?”
  • “Mag ik er nog snel even tussendoor?” terwijl de rij meterslang is.

Een onderzoek van vakbond FNV Handel uit 2023 toonde aan dat meer dan de helft van het kassapersoneel zich ongemakkelijk voelt door dit soort terugkerende opmerkingen. Wat bedoeld is als sociaal contact wordt ervaren als een vorm van micro-irritatie — klein in omvang, groot in effect.

Tussen glimlachplicht en grensoverschrijding

De spanning tussen klantvriendelijkheid en zelfrespect is voelbaar. Het protocol schrijft beleefdheid voor, zelfs wanneer klanten over grenzen gaan. De Nationale Ombudsman ontving in 2022 meerdere meldingen over beledigend gedrag richting winkelpersoneel; de meeste betroffen supermarkten.

DagelijkslevenDe bijen komen in je tuin in het voorjaar van 2026 als ze deze bol vinden waar ze dol op zijn

Sommige uitspraken raken persoonlijk: “Zo wil ik niet eindigen.” of “Je hoeft toch niet slim te zijn om dit werk te doen.” Zulke zinnen bevestigen maatschappelijke hiërarchieën die velen liever negeren. Terwijl het minimumloon in Nederland sinds 2024 is gestegen naar €13,27 per uur, blijft waardering onbetaald werk: geduld, verdraagzaamheid en emotionele arbeid.

De zelfscan-generatie en nieuwe spanningen aan de kassa

Met de opkomst van zelfscankassa’s leek het contact tussen klant en kassamedewerker te verdwijnen. Maar ironisch genoeg heeft deze innovatie het tegenovergestelde bereikt. Wanneer iets misgaat aan de zelfscan — verkeerde prijs, gewichtscontrole of identificatieplicht — moet alsnog een medewerker ingrijpen. En dat leidt tot nieuwe frustraties.

Type kassa Aantal interacties per uur (gemiddeld) Kans op klacht (%)
Klassieke bemande kassa 60-80 12%
Zelfscan met toezicht 100-120 19%
Volledig geautomatiseerd (geen personeel) N.v.t.

Cijfers van onderzoeksbureau GfK tonen aan dat klachten bij zelfscanbalies bijna dubbel zo vaak voorkomen als bij traditionele kassa’s. De medewerker wordt zo niet minder belast, maar juist vaker aangesproken over technologie die bedoeld was om haar te vervangen.

Tussen respect en routine: wat klanten kunnen doen

Eenvoudige gedragsveranderingen kunnen een groot verschil maken. Een kort “dank je wel”, oogcontact of gewoon even wachten tot een betaling verwerkt is — kleine gebaren met groot effect op werkplezier. Supermarktketens zoals Plus en Coop hebben interne campagnes gelanceerd onder titels als “Samen aan de kassa” om bewustzijn bij klanten te vergroten.

Tegelijkertijd groeit online een tegengeluid: caissières delen hun ervaringen via sociale media onder hashtags als #levenachterdekassa. Niet uit wrok, maar om gehoord te worden — letterlijk. Hun verhalen schetsen een beroep dat essentieel blijft in tijden van digitalisering: nabijheid met mensen die soms vergeten hoe dat voelt.

Een spiegel van onze omgangsvormen

Achter elk kassabonnetje schuilt een kort gesprek dat iets vertelt over hoe we met elkaar omgaan. Wie luistert naar wat caissières dagelijks moeten slikken, hoort meer dan vermoeide grapjes; men hoort echo’s van ongelijkheid en ongeduld in de samenleving zelf. Misschien begint beleefdheid niet bij grote gebaren, maar simpelweg aan de lopende band — waar woorden zwaarder wegen dan muntgeld.

Geef je feedback

Beoordeel als eerste deze post
of laat een gedetailleerde recensie achter


Deel deze post nu!


65 beoordelingen op "Ik ben caissière en dit zijn de uitspraken van klanten die ik niet meer kan horen"

Laat een recensie achter

65 meningen